雪霁谒景醇时方筑堤捍水修湖山堂复和前韵

雪霁谒景醇时方筑堤捍水修湖山堂复和前韵原文：

1.孟夫子：指孟浩然。夫子，一般的尊称。2.风流：古人以风流赞美文人，主要是指有文采，善词章，风度潇洒，不钻营苟且等。王士源《孟浩然集序》说孟“骨貌淑清，风神散朗，救患释纷，以立义表。灌蔬艺竹，以全高尚。”3.红颜句：意谓从青年时代起就对轩冕荣华（仕宦）不感兴趣。4.白首：白头，指老年。5..醉月句：月下醉饮。中圣：“中圣人”的简称，即醉酒。曹魏时徐邈喜欢喝酒，称酒清者为圣人，酒浊者为贤人。中：读去声，动词，“中暑”、“中毒”之“中”，此为饮清酒而醉，故曰中圣。释源：《三国志·魏志·徐邈传》：“徐邈字景山，燕国蓟人也。……魏国初建，为尚书郎，时科禁酒，而邈私饮至于沈醉。校事赵达问以曹事，邈曰：‘中圣人。’达白之太祖，太祖甚怒。度辽将军鲜于辅进曰：‘平日醉客谓酒清者为圣人，浊者为贤人，邈性修慎，偶醉言耳。’竟坐得免刑。”说解：曹操严禁饮酒。徐邈身为尚书郎，私自饮酒，违犯禁令。当下属问询官署事务时，他竟说“中圣人”，意思是自己饮中了酒。因当时人讳说(...)
这首诗构思缜密，章法严整，层次分明。依其诗意的进展，可分为三段。开头五句为第一段，描绘长江和绝岛，是对这幅画内容的总概括。“山苍苍，水茫茫”，展现山色苍苍，水光茫茫，点明这是一幅青绿色的平远山水，而且画面浩淼空阔。“大孤小孤”，指大孤山和小孤山。大孤山在江两九江市东南鄱阳湖中，四面洪涛，一峰独峙；小孤山在江西彭泽县北、安徽宿松县东南，屹立江中，与大孤山遥遥相对。苏轼说二山皆在“江中央”，可知李思训所画的未必就是大小孤山，而是苏轼在观画中感到这两个绝岛的形状与位置同大小孤山相似，遂想象它们就是大小孤山，并以此展开诗的艺术构思，为诗的奇妙结尾埋下伏笔。“崖崩”两句具体描写“绝岛”即大小孤山，这是画面的中心。这两座山四面环水，山势险峻，山上丛林茂密，一棵棵高大的乔木好像巨柱巍然耸立，直插云端。德国文艺理论家菜辛在《拉奥孔——论画与诗的界限》一书中说：“诗描绘物体，只通过运动去暗示。诗人的妙技在于把可以眼见的特征化为运动。”苏轼兼擅诗画，对诗画各自(...)
芙蓉亭新亭俯倚红色的栏杆，四周开满了美丽的芙蓉。晨风把清香吹送远处，湿润的彩花沾满露珠。鲜花潇洒地开在人世，高低俯仰有无数的姿容。我曾听过色、空的比喻，造物界到底是谁在巧夺天工？留连这深秋的月光，断断续续传来山寺的晚钟。(...)
（冲末净李存信同康君立上）（李存信云）米罕整斤吞，抹邻不会骑。弩门并速门，弓箭怎的射？撒因答剌孙，见了抢着吃。喝的莎塔八，跌倒就是睡。若说我姓名，家将不能记。一对忽剌孩，都是狗养的。自家李存信的便是。这个是康君立。俺两个不会开弓蹬弩，亦不会厮杀相持；哥哥会唱，我便能舞。俺父亲是李克用，阿妈喜欢俺两个，无俺两个呵，酒也不吃，肉也不吃。若见俺两个呵，便吃酒肉。好生的爱俺两个！自破黄巢之后，太平无事，阿妈复夺的城池地面，着俺五百义儿家将，各处镇守。阿妈的言语：将邢州与俺两个镇守。那里是朱温家后门，他与俺父亲两个不和；他知俺在邢州镇守，他和俺相持厮杀。俺两个武艺不会，则会吃酒肉。倘或着他拿将去了，杀坏了俺两个怎了？（康君立云）如今阿妈将潞州天党郡与存孝镇守，潞州地面吃好酒好肉去。如今我和你两个，安排酒席，则说辞别阿妈，灌的阿妈醉了，咱两个便说："邢州是朱温家后门，他与阿妈不和，倘若索战，俺两个死不打紧，着人知道呵，不坏了阿妈的名声！着李存孝镇守邢州去，可不好么？"（李存信云）俺两个则今日安排酒席，辞别父亲去走一遭来。我是李存信，他是康君立；两个真油嘴，实然是一对。（同下）（李克用同刘夫人领番卒子上）（李克用云）番、番、番，地恶人奔，骑宝马，生雕鞍。飞鹰走犬，野水荒山。渴饮羊酥酒，饥餐鹿脯干。凤翎箭手中施展，宝雕弓臂上斜弯。林间酒阑胡旋舞呵，着丹青写入画图间。某乃李克用是也。某袭封豳州节度使，因带酒打了段文楚，贬某在沙陀地面，已经十年。因黄巢作乱，奉圣人的命，加某为忻、代、石、岚都招讨使，破黄巢天下兵马大元帅。自离了沙陀，不数日之间，到此压关楼前，聚齐二十四处节度使，取胜长安。被吾儿存孝擒拿了邓天王，活挟了孟截海，挝打了张归霸；十八骑误入长安，大破黄巢，复夺了长安。圣人的命：犒劳某手下义儿家将，但是复夺的城池，着某手下义儿家将去各处镇守，防备盗贼。今日太平无事，四海晏然，正好与夫人众将饮酒快乐。小校安排下酒肴，可怎生不见周德威来？（周德威上，云）帅鼓铜锣一两敲，辕门里外列英豪。三军报罢平安喏，紧卷旗幡不动摇。某姓周，名德威，字镇远，山后朔州人也。今从李克用共破黄巢，太平无事，某为番汉都总管。今日元帅有请，不知(...)
重点写隐居时的生活和思想态度(随物赋形)。主旨：说明方山子为弃显闻富乐，独来穷山中的异人。文体：形式为应用文（传记：他传）；内容为记叙文。用字准确而含蓄,字里行间饱受感情.写出作者想见已久而又不期而遇的喜悦之情.渲染了隐士的(...)
且天怀与知音谈笑饮，一曲瑶琴弄。弹出许多声，不与时人共，倚帏屏静中
手扒着榆树摇几摇，
1．“养气说”有值得借鉴处。作者在论述“气可以养而致”的时候，特别强调了客观阅历的重要，这实际上是强调了生活体验对一个作家的重要作用。今天看来，这个(...)
这首五言古体诗，从开篇一路下来，都是“说”，到了结尾两句，才以一幅画面忽然结束。作者的高明之处，就在这里。他没有拿一个结局去迁就读者的胃口，而是用一个悬念故意吊着读者的胃口。读过这首诗的人，一闭上眼睛，就会在脑海里浮现出这样的画面：一位绝世美貌却格外不幸的佳人，在秋风中，在黄昏里，衣裳单薄，(...)
下面接写柳色绵延不断。一到春天，路旁堤畔之柳笼烟罩雾，葱茏翠绿，望之令人心醉。诗人的目光，正是被这迷人的柳色所牵引，向前移去，直到桥边，眼看柳色就要被隔断，可是跨过桥去，向旁一弯，却又顺着长堤，向前延伸，最后虽然眼中已望不见柳，但心中仿佛仍然见到青青的柳色向远方伸去。“行”作“行踪”、“踪迹”解。“意相随”既指春柳傍随长堤而去，也指诗人的心为柳所系，紧随不舍，最后直至青楼酒旗、柳花似雪之处。“青楼”、“酒旗”是人间繁华之地；飞花似(...)
伸腰再拜跪，问客平安不？

雪霁谒景醇时方筑堤捍水修湖山堂复和前韵拼音解读：

1.mèng fū zǐ ：zhǐ mèng hào rán 。fū zǐ ，yī bān de zūn chēng 。2.fēng liú ：gǔ rén yǐ fēng liú zàn měi wén rén ，zhǔ yào shì zhǐ yǒu wén cǎi ，shàn cí zhāng ，fēng dù xiāo sǎ ，bú zuàn yíng gǒu qiě děng 。wáng shì yuán 《mèng hào rán jí xù 》shuō mèng “gǔ mào shū qīng ，fēng shén sàn lǎng ，jiù huàn shì fēn ，yǐ lì yì biǎo 。guàn shū yì zhú ，yǐ quán gāo shàng 。”3.hóng yán jù ：yì wèi cóng qīng nián shí dài qǐ jiù duì xuān miǎn róng huá （shì huàn ）bú gǎn xìng qù 。4.bái shǒu ：bái tóu ，zhǐ lǎo nián 。5..zuì yuè jù ：yuè xià zuì yǐn 。zhōng shèng ：“zhōng shèng rén ”de jiǎn chēng ，jí zuì jiǔ 。cáo wèi shí xú miǎo xǐ huān hē jiǔ ，chēng jiǔ qīng zhě wéi shèng rén ，jiǔ zhuó zhě wéi xián rén 。zhōng ：dú qù shēng ，dòng cí ，“zhōng shǔ ”、“zhōng dú ”zhī “zhōng ”，cǐ wéi yǐn qīng jiǔ ér zuì ，gù yuē zhōng shèng 。shì yuán ：《sān guó zhì ·wèi zhì ·xú miǎo chuán 》：“xú miǎo zì jǐng shān ，yàn guó jì rén yě 。……wèi guó chū jiàn ，wéi shàng shū láng ，shí kē jìn jiǔ ，ér miǎo sī yǐn zhì yú shěn zuì 。xiào shì zhào dá wèn yǐ cáo shì ，miǎo yuē ：‘zhōng shèng rén 。’dá bái zhī tài zǔ ，tài zǔ shèn nù 。dù liáo jiāng jun1 xiān yú fǔ jìn yuē ：‘píng rì zuì kè wèi jiǔ qīng zhě wéi shèng rén ，zhuó zhě wéi xián rén ，miǎo xìng xiū shèn ，ǒu zuì yán ěr 。’jìng zuò dé miǎn xíng 。”shuō jiě ：cáo cāo yán jìn yǐn jiǔ 。xú miǎo shēn wéi shàng shū láng ，sī zì yǐn jiǔ ，wéi fàn jìn lìng 。dāng xià shǔ wèn xún guān shǔ shì wù shí ，tā jìng shuō “zhōng shèng rén ”，yì sī shì zì jǐ yǐn zhōng le jiǔ 。yīn dāng shí rén huì shuō (...)
zhè shǒu shī gòu sī zhěn mì ，zhāng fǎ yán zhěng ，céng cì fèn míng 。yī qí shī yì de jìn zhǎn ，kě fèn wéi sān duàn 。kāi tóu wǔ jù wéi dì yī duàn ，miáo huì zhǎng jiāng hé jué dǎo ，shì duì zhè fú huà nèi róng de zǒng gài kuò 。“shān cāng cāng ，shuǐ máng máng ”，zhǎn xiàn shān sè cāng cāng ，shuǐ guāng máng máng ，diǎn míng zhè shì yī fú qīng lǜ sè de píng yuǎn shān shuǐ ，ér qiě huà miàn hào miǎo kōng kuò 。“dà gū xiǎo gū ”，zhǐ dà gū shān hé xiǎo gū shān 。dà gū shān zài jiāng liǎng jiǔ jiāng shì dōng nán pó yáng hú zhōng ，sì miàn hóng tāo ，yī fēng dú zhì ；xiǎo gū shān zài jiāng xī péng zé xiàn běi 、ān huī xiǔ sōng xiàn dōng nán ，yì lì jiāng zhōng ，yǔ dà gū shān yáo yáo xiàng duì 。sū shì shuō èr shān jiē zài “jiāng zhōng yāng ”，kě zhī lǐ sī xùn suǒ huà de wèi bì jiù shì dà xiǎo gū shān ，ér shì sū shì zài guān huà zhōng gǎn dào zhè liǎng gè jué dǎo de xíng zhuàng yǔ wèi zhì tóng dà xiǎo gū shān xiàng sì ，suí xiǎng xiàng tā men jiù shì dà xiǎo gū shān ，bìng yǐ cǐ zhǎn kāi shī de yì shù gòu sī ，wéi shī de qí miào jié wěi mái xià fú bǐ 。“yá bēng ”liǎng jù jù tǐ miáo xiě “jué dǎo ”jí dà xiǎo gū shān ，zhè shì huà miàn de zhōng xīn 。zhè liǎng zuò shān sì miàn huán shuǐ ，shān shì xiǎn jun4 ，shān shàng cóng lín mào mì ，yī kē kē gāo dà de qiáo mù hǎo xiàng jù zhù wēi rán sǒng lì ，zhí chā yún duān 。dé guó wén yì lǐ lùn jiā cài xīn zài 《lā ào kǒng ——lùn huà yǔ shī de jiè xiàn 》yī shū zhōng shuō ：“shī miáo huì wù tǐ ，zhī tōng guò yùn dòng qù àn shì 。shī rén de miào jì zài yú bǎ kě yǐ yǎn jiàn de tè zhēng huà wéi yùn dòng 。”sū shì jiān shàn shī huà ，duì shī huà gè zì (...)
fú róng tíng xīn tíng fǔ yǐ hóng sè de lán gǎn ，sì zhōu kāi mǎn le měi lì de fú róng 。chén fēng bǎ qīng xiāng chuī sòng yuǎn chù ，shī rùn de cǎi huā zhān mǎn lù zhū 。xiān huā xiāo sǎ dì kāi zài rén shì ，gāo dī fǔ yǎng yǒu wú shù de zī róng 。wǒ céng tīng guò sè 、kōng de bǐ yù ，zào wù jiè dào dǐ shì shuí zài qiǎo duó tiān gōng ？liú lián zhè shēn qiū de yuè guāng ，duàn duàn xù xù chuán lái shān sì de wǎn zhōng 。(...)
（chōng mò jìng lǐ cún xìn tóng kāng jun1 lì shàng ）（lǐ cún xìn yún ）mǐ hǎn zhěng jīn tūn ，mò lín bú huì qí 。nǔ mén bìng sù mén ，gōng jiàn zěn de shè ？sā yīn dá là sūn ，jiàn le qiǎng zhe chī 。hē de shā tǎ bā ，diē dǎo jiù shì shuì 。ruò shuō wǒ xìng míng ，jiā jiāng bú néng jì 。yī duì hū là hái ，dōu shì gǒu yǎng de 。zì jiā lǐ cún xìn de biàn shì 。zhè gè shì kāng jun1 lì 。ǎn liǎng gè bú huì kāi gōng dēng nǔ ，yì bú huì sī shā xiàng chí ；gē gē huì chàng ，wǒ biàn néng wǔ 。ǎn fù qīn shì lǐ kè yòng ，ā mā xǐ huān ǎn liǎng gè ，wú ǎn liǎng gè hē ，jiǔ yě bú chī ，ròu yě bú chī 。ruò jiàn ǎn liǎng gè hē ，biàn chī jiǔ ròu 。hǎo shēng de ài ǎn liǎng gè ！zì pò huáng cháo zhī hòu ，tài píng wú shì ，ā mā fù duó de chéng chí dì miàn ，zhe ǎn wǔ bǎi yì ér jiā jiāng ，gè chù zhèn shǒu 。ā mā de yán yǔ ：jiāng xíng zhōu yǔ ǎn liǎng gè zhèn shǒu 。nà lǐ shì zhū wēn jiā hòu mén ，tā yǔ ǎn fù qīn liǎng gè bú hé ；tā zhī ǎn zài xíng zhōu zhèn shǒu ，tā hé ǎn xiàng chí sī shā 。ǎn liǎng gè wǔ yì bú huì ，zé huì chī jiǔ ròu 。tǎng huò zhe tā ná jiāng qù le ，shā huài le ǎn liǎng gè zěn le ？（kāng jun1 lì yún ）rú jīn ā mā jiāng lù zhōu tiān dǎng jun4 yǔ cún xiào zhèn shǒu ，lù zhōu dì miàn chī hǎo jiǔ hǎo ròu qù 。rú jīn wǒ hé nǐ liǎng gè ，ān pái jiǔ xí ，zé shuō cí bié ā mā ，guàn de ā mā zuì le ，zán liǎng gè biàn shuō ："xíng zhōu shì zhū wēn jiā hòu mén ，tā yǔ ā mā bú hé ，tǎng ruò suǒ zhàn ，ǎn liǎng gè sǐ bú dǎ jǐn ，zhe rén zhī dào hē ，bú huài le ā mā de míng shēng ！zhe lǐ cún xiào zhèn shǒu xíng zhōu qù ，kě bú hǎo me ？"（lǐ cún xìn yún ）ǎn liǎng gè zé jīn rì ān pái jiǔ xí ，cí bié fù qīn qù zǒu yī zāo lái 。wǒ shì lǐ cún xìn ，tā shì kāng jun1 lì ；liǎng gè zhēn yóu zuǐ ，shí rán shì yī duì 。（tóng xià ）（lǐ kè yòng tóng liú fū rén lǐng fān zú zǐ shàng ）（lǐ kè yòng yún ）fān 、fān 、fān ，dì è rén bēn ，qí bǎo mǎ ，shēng diāo ān 。fēi yīng zǒu quǎn ，yě shuǐ huāng shān 。kě yǐn yáng sū jiǔ ，jī cān lù pú gàn 。fèng líng jiàn shǒu zhōng shī zhǎn ，bǎo diāo gōng bì shàng xié wān 。lín jiān jiǔ lán hú xuán wǔ hē ，zhe dān qīng xiě rù huà tú jiān 。mǒu nǎi lǐ kè yòng shì yě 。mǒu xí fēng bīn zhōu jiē dù shǐ ，yīn dài jiǔ dǎ le duàn wén chǔ ，biǎn mǒu zài shā tuó dì miàn ，yǐ jīng shí nián 。yīn huáng cháo zuò luàn ，fèng shèng rén de mìng ，jiā mǒu wéi xīn 、dài 、shí 、lán dōu zhāo tǎo shǐ ，pò huáng cháo tiān xià bīng mǎ dà yuán shuài 。zì lí le shā tuó ，bú shù rì zhī jiān ，dào cǐ yā guān lóu qián ，jù qí èr shí sì chù jiē dù shǐ ，qǔ shèng zhǎng ān 。bèi wú ér cún xiào qín ná le dèng tiān wáng ，huó jiā le mèng jié hǎi ，wō dǎ le zhāng guī bà ；shí bā qí wù rù zhǎng ān ，dà pò huáng cháo ，fù duó le zhǎng ān 。shèng rén de mìng ：kào láo mǒu shǒu xià yì ér jiā jiāng ，dàn shì fù duó de chéng chí ，zhe mǒu shǒu xià yì ér jiā jiāng qù gè chù zhèn shǒu ，fáng bèi dào zéi 。jīn rì tài píng wú shì ，sì hǎi yàn rán ，zhèng hǎo yǔ fū rén zhòng jiāng yǐn jiǔ kuài lè 。xiǎo xiào ān pái xià jiǔ yáo ，kě zěn shēng bú jiàn zhōu dé wēi lái ？（zhōu dé wēi shàng ，yún ）shuài gǔ tóng luó yī liǎng qiāo ，yuán mén lǐ wài liè yīng háo 。sān jun1 bào bà píng ān nuò ，jǐn juàn qí fān bú dòng yáo 。mǒu xìng zhōu ，míng dé wēi ，zì zhèn yuǎn ，shān hòu shuò zhōu rén yě 。jīn cóng lǐ kè yòng gòng pò huáng cháo ，tài píng wú shì ，mǒu wéi fān hàn dōu zǒng guǎn 。jīn rì yuán shuài yǒu qǐng ，bú zhī (...)
zhòng diǎn xiě yǐn jū shí de shēng huó hé sī xiǎng tài dù (suí wù fù xíng )。zhǔ zhǐ ：shuō míng fāng shān zǐ wéi qì xiǎn wén fù lè ，dú lái qióng shān zhōng de yì rén 。wén tǐ ：xíng shì wéi yīng yòng wén （chuán jì ：tā chuán ）；nèi róng wéi jì xù wén 。yòng zì zhǔn què ér hán xù ,zì lǐ háng jiān bǎo shòu gǎn qíng .xiě chū zuò zhě xiǎng jiàn yǐ jiǔ ér yòu bú qī ér yù de xǐ yuè zhī qíng .xuàn rǎn le yǐn shì de (...)
qiě tiān huái yǔ zhī yīn tán xiào yǐn ，yī qǔ yáo qín nòng 。dàn chū xǔ duō shēng ，bú yǔ shí rén gòng ，yǐ wéi píng jìng zhōng
shǒu bā zhe yú shù yáo jǐ yáo ，
1．“yǎng qì shuō ”yǒu zhí dé jiè jiàn chù 。zuò zhě zài lùn shù “qì kě yǐ yǎng ér zhì ”de shí hòu ，tè bié qiáng diào le kè guān yuè lì de zhòng yào ，zhè shí jì shàng shì qiáng diào le shēng huó tǐ yàn duì yī gè zuò jiā de zhòng yào zuò yòng 。jīn tiān kàn lái ，zhè gè (...)
zhè shǒu wǔ yán gǔ tǐ shī ，cóng kāi piān yī lù xià lái ，dōu shì “shuō ”，dào le jié wěi liǎng jù ，cái yǐ yī fú huà miàn hū rán jié shù 。zuò zhě de gāo míng zhī chù ，jiù zài zhè lǐ 。tā méi yǒu ná yī gè jié jú qù qiān jiù dú zhě de wèi kǒu ，ér shì yòng yī gè xuán niàn gù yì diào zhe dú zhě de wèi kǒu 。dú guò zhè shǒu shī de rén ，yī bì shàng yǎn jīng ，jiù huì zài nǎo hǎi lǐ fú xiàn chū zhè yàng de huà miàn ：yī wèi jué shì měi mào què gé wài bú xìng de jiā rén ，zài qiū fēng zhōng ，zài huáng hūn lǐ ，yī shang dān báo ，(...)
xià miàn jiē xiě liǔ sè mián yán bú duàn 。yī dào chūn tiān ，lù páng dī pàn zhī liǔ lóng yān zhào wù ，cōng lóng cuì lǜ ，wàng zhī lìng rén xīn zuì 。shī rén de mù guāng ，zhèng shì bèi zhè mí rén de liǔ sè suǒ qiān yǐn ，xiàng qián yí qù ，zhí dào qiáo biān ，yǎn kàn liǔ sè jiù yào bèi gé duàn ，kě shì kuà guò qiáo qù ，xiàng páng yī wān ，què yòu shùn zhe zhǎng dī ，xiàng qián yán shēn ，zuì hòu suī rán yǎn zhōng yǐ wàng bú jiàn liǔ ，dàn xīn zhōng fǎng fó réng rán jiàn dào qīng qīng de liǔ sè xiàng yuǎn fāng shēn qù 。“háng ”zuò “háng zōng ”、“zōng jì ”jiě 。“yì xiàng suí ”jì zhǐ chūn liǔ bàng suí zhǎng dī ér qù ，yě zhǐ shī rén de xīn wéi liǔ suǒ xì ，jǐn suí bú shě ，zuì hòu zhí zhì qīng lóu jiǔ qí 、liǔ huā sì xuě zhī chù 。“qīng lóu ”、“jiǔ qí ”shì rén jiān fán huá zhī dì ；fēi huā sì (...)
shēn yāo zài bài guì ，wèn kè píng ān bú ？

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

伸腰再拜跪，问客平安不？
“春入武陵溪”，具有承上启下的作用。这里，词人巧妙地使用了陶渊明《桃花源记》的典故。陶渊明描写这种子虚乌有的理想国度，表现他对现实社会的不满。黄庭坚用这个典故，其用意不言自明。这三句写词人春天来到“桃花源”，(...)
且天怀与知音谈笑饮，一曲瑶琴弄。弹出许多声，不与时人共，倚帏屏静中

相关赏析

和气满，和气满，生意到渔樵。清彻已倾螺子水，黑头宜著侍中貂。天马拟归朝。
事有必至，理有固然。惟天下之静者，乃能见微而知著。月晕而风，础润而雨，人人知之。人事之推移，理势之相因，其疏阔而难知，变化而不可测者，孰与天地阴阳之事。而贤者有不知，其故何也?好恶乱其中，而利害夺其外也!
楚山高大，雄伟壮丽，层峦叠嶂，蜿蜒不绝；湘水浩淼，一望无垠，水天相接，水色氤氲，碧波荡漾。春风浩荡，我的内心也是随之激荡翻滚，豪情四射。放眼望去，草色青青，满目绿色，浓翠欲滴；鲜花似锦，竞相开放，百花争艳，花团锦簇，目不暇接，令人神往，由衷赞叹，难以尽述。湘水江上，海艇小船，来来往往，首尾相接，络绎不绝，繁忙异常。渔者撒网，满载而回，喜悦之情，溢于言表。渔者繁忙，争流竞渡，风景如画，生机盎然。宽阔大江，我悠然垂钓，任由我的小舟，在江面之上，四处沉浮，自由自在，悠闲悠哉，恬然自安。时光如梭，转瞬即逝，此时霞光万丈，照耀江面，整个湘水，铺上了一层无比华丽的金色外衣，转眼夕阳西沉，夜幕降临，仰望天空，一轮明月爬上是山头，月明星稀，繁星点点，此时的我，带着自己垂钓的收获，雅兴未尽，欣然而归，在我独居的茅屋陋室之中，支起铜炉，烹调小鲜，火炉鼎沸，鱼香四溢，我抱出自己珍藏的陈酿，斟满酒具，一饮而尽。品味鲜鱼，美味异常，虽珍馐美食，亦不能比。开怀畅饮，酒至半酣，醉眼朦胧，月光明亮皎洁，透过窗户(...)
首句以江陵秋景兴起愁情。《楚辞·招魂》：“湛湛江水兮上有枫，极目千里兮伤春心。”枫生江上，西风来时，满林萧萧之声，很容易触动人的愁怀。“千枝复万枝”，是以枫叶之多写愁绪之重。它不但用“千”“万”数字写枫叶之多，而且通过“枝”字的重复，从声音上状出枝叶之繁。而“枫叶千万枝”字减而音促，没有上述那层好处。
此恨欲凭谁道。柳外数声啼鸟。只恐春风吹不到。断云连碧草。

作者介绍

陈经邦 陈经邦，字公望，号肃庵，福建莆田人。明嘉靖四十四年（1565）进士，选庶吉士，后授编修，累官至礼部尚书兼学士。明神宗为太子时，陈经邦选任东宫讲读官。神宗即位，他进讲经义，“明白恳切，音吐洪亮”，“仪度庄雅，进退雍容”。陈经邦的应制诗赋常常受到神宗赞赏，神宗曾亲书“责难陈善”四个大字赐他。